Usuwa zastoiny w pęcherzu moczowym. Ma silne działanie bakteriostatyczne. Jest bardzo skutecznym środkiem w leczeniu zaburzeń i stanów zapalnych układu moczowego. Okres podstawowej kuracji trwa 30 dni. Jeśli jednak kamienie nie wychodzą, nie należy się zniechęcać i przyjmować lek cierpliwie do 3 - miesięcy.
Pytanie nadesłane do redakcji Zabiegowe metody leczenia kamicy moczowej i jej powikłań. Mam kamice nerkową; w 1997 roku rozkruszono kamienie metodą ESWL, 8 lat miałem spokój i ponownie ok. 4 lat temu zaczęły sie od nowa bóle związane z kolką nerkową. Około 2 tygodni temu w badaniach RTG, USG stwierdzono bardzo dużą ilość kamieni. Mają różne rozmiary, w tym 2 są bardzo duże; jeden ma 2 cm i znajduje się na wejściu do nerki, drugi 12 mm znajduje się w pęcherzu moczowym, który bardzo utrudnia mi oddawanie moczu, ponieważ jest jak korek. Kiedy idę oddać mocz przez moment siusiam normalnie i w pewnym momencie wszystko się zatyka i oddaje wtedy tylko kropelki. Jest to bardzo bolesne. Lekarz na konsultacji powiedział, że małe kamienie się rozkrusza. Ten z pęcherza jakąś metodą spróbują wepchnąć z powrotem do nerki, aby go też rozkruszyć. Lekarz powiedział tylko, że z tym dużym będzie problem, ale nie powiedział jak go chcą usunąć, dlatego chciałbym się dowiedzieć jaki zabieg można wykonać przy usunięciu tego dużego kamienia. Lekarz powiedział tylko, że nie da się go rozkruszyć. Na czym polega wepchnięcie kamienia z pęcherza do nerki? Odpowiedział dr n. med. Robert Drabczyk specjalista chorób wewnętrznych nefrolog Oddział Nefrologii i Stacja Dializ Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała Z pytania wynika, że kamica nerkowa ma charakter nawrotowy i obecnie występują liczne złogi w różnych odcinkach układu moczowego, tj. w nerce i pęcherzu, będące przyczyną objawów klinicznych, głównie dolegliwości dysurycznych wywołanych złogiem (lub złogami) w pęcherzu. Zabiegowe metody leczenia kamicy moczowej i jej powikłań to: ESWL, czyli rozbijanie kamienia wewnątrz organizmu pacjenta z użyciem tzw. fali wstrząsowej. Kamień ulega rozbiciu na cząstki wielkości ziaren piasku, które łatwo są wydalane z moczem. Zabieg zwykle nie wymaga przyjęcia do szpitala, jest bezpieczny i w ciągu paru dni po zabiegu można wrócić do swojej zwykłej aktywności. W przypadku większych kamieni konieczne bywa przeprowadzenie kilku sesji rozbijania. Zwykle metodą tą można usuwać złogi do 2 cm średnicy. Nefrolitotrypsja przezskórna, tzw. PCNL, wykonywana, kiedy kamień w nerce jest duży lub w takim miejscu, że nie może być rozbity za pomocą ESWL. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu i polega na wykonaniu niewielkiego nacięcia tkanek w okolicy nerki, przez które wprowadza się instrument, tzw. nefroskop. Urolog odpowiednimi narzędziami rozdrabnia kamień na mniejsze fragmenty, które usuwa. Na ogół pacjent pozostaje w szpitalu przez parę dni. Ureterorenoskopia, tzw. URS, służy do usuwania kamieni z moczowodu. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu bez konieczności jakiegokolwiek nacinania tkanek. Urolog wprowadza wziernik przez cewkę moczową do pęcherza moczowego, a następnie do moczowodu i odpowiednimi narzędziami usuwa go w całości lub rozdrabnia na mniejsze fragmenty. Cystolitotrypsja przeskórna tzw. PCCL, wykonywana w przypadku złogów w pęcherzu, które nie mogą zostać usunięte w trakcie cystoskopii. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu i polega na wykonaniu niewielkiego nacięcia tkanek nad spojeniem łonowym, przez które wprowadza się endoskop i narzędzia, którymi urolog kruszy kamień na mniejsze fragmenty i usuwa. Na ogół pacjent pozostaje w szpitalu przez parę dni. W przypadkach zaawansowanej kamicy moczowej lub występowania złogów w różnych odcinkach układu moczowego zwykle konieczne jest stosowanie kilku metod leczenia, które jest wieloetapowe. W pierwszej kolejności usuwa się złogi stanowiące przeszkodę w odpływie moczu lub będące przyczyną dolegliwości bólowych. W przypadku opisanym w pytaniu od oceny urologa będą zależały sposób i kolejność leczenia. Duży złóg w nerce, nienadający się do kruszenia metodą ESWL, zapewne zostanie usunięty metodą PCNL. Stwierdzenie "ten z pęcherza jakąś metodą spróbują wepchnąć z powrotem do nerki" z pewnością wynikło z nieporozumienia lub niezrozumienia wyjaśnień lekarza. Złóg, który przemieścił się do pęcherza lub powstał w pęcherzu jest usuwany metodą endoskopową (cystoskopowo lub PCCL) lub klasyczną chirurgiczną. Piśmiennictwo: Bar K. (red.): Oksfordzki podręcznik urologii. Wydanie I. Lublin 2011
Weterynarz. Mielec. Dzień dobry, ponieważ nowotwór dotyczy pęcherza i jest naciekający to najprawdopodobniej nie ma takiej możliwości żeby móc go chirurgicznie usunąć w całości. Jeśli chodzi o możliwości to wchodzi w grę chemioterapia lub radioterapia (mniej dostępna). Odsyłam do specjalisty w tym temacie aby rozważyć za i
Objawy kamicy nerkowej Kamica nerkowa (moczowa) często przebiega bezobjawowo. Prowadzi to do powstania tak zwanych kamieni odlewowych niszczących nerki, a bardzo trudnych do leczenia. Przy kamieniach odlewowych najczęstszymi objawami są niecharakterystyczne bóle pleców oraz długo utrzymująca się i niepoddająca się leczeniu infekcja dróg moczowych, z powodu których kamica moczowodowa jest często mylona przez pacjentów z nawracającym zapaleniem pęcherza moczowego. Przy zablokowaniu przez kamień odpływu z nerki występuje kolka nerkowa. Zakażenie występujące przy kamicy nerkowej jest zawsze bardzo poważną komplikacją i często wymagana jest w tych sytuacjach pilna interwencja urologiczna. Rozpoznawanie kamicy moczowej Rozpoznanie kamicy moczowej opiera się na dokładnym wywiadzie i badaniu fizykalnym. Bardzo pomocne jest badanie ultrasonograficzne oraz badania radiologiczne, gdzie można zauważyć kamienie w nerkach oraz kamienie w pęcherzu moczowym. W obrazach USG nerek możemy uwidocznić obecność złogu w nerce (kamica nerkowa) i w górnym oraz dolnym odcinku moczowodu. Uwidocznienie obecności kamienia w środkowym odcinku moczowodu ma miejsce wyjątkowo. Badanie USG pozwala również ocenić tak zwany zastój w nerce oznaczający stopień utrudnienia odpływu moczu z górnych dróg moczowych. Świadczy to zwykle o obecności przeszkody np. kamienia, guza lub zwężenia w moczowodzie. Najprostszym a bardzo przydatnym badaniem radiologicznym jest zdjęcie przeglądowe układu moczowego. Na zdjęciu takim urolog poszukuje cieni złogów. Zdjęcie takie często potwierdza wraz z oceną ultrasonograficzną rozpoznanie kamicy. Ocena obu badań pozwala często zakwalifikować pacjenta do właściwego leczenia. Leczenie w przypadku kamicy nerkowej polega głównie na usuwaniu kamieni nerkowych, a w ten sposób przywracanie drożności moczowodu. W sytuacjach wątpliwych konieczne jest wykonanie badań radiologicznych z użyciem kontrastu. Takimi badaniami są urografia i tomografia komputerowa. Badania te pokazują dokładnie cały układ moczowy, rozlokowanie kamieni oraz pozwalają ocenić czynność wydzielniczą i wydalniczą całego układu moczowego. Badania te są szczególnie pomocne przy rozpoznawaniu i kwalifikowaniu pacjentów do leczenia operacyjnego. Przed każdym leczeniem operacyjnym pacjentów z kamicą moczową konieczne jest wykonanie badań oceniających ryzyko infekcji oraz badania pozwalające ocenić wydolność organizmu chorego w celu pełnej oceny ryzyka leczenia operacyjnego w tym ryzyka znieczulenia. W przypadkach, w których operacyjne leczenie kamicy moczowej jest zbyt ryzykowne ze względu na stan zdrowia pacjenta, stosuje się inne metody leczenia, takie jak rozbijanie kamieni nerkowych. Obraz kamicy w badaniu radiologicznym Obraz kamicy w badaniu ultrasonograficznym Leczenie kamicy nerkowej Leczenie zachowawcze dotyczy małych kamieni i polega na wykonaniu przez pacjenta tak zwanych uderzeń wodnych czyli zmuszeniu nerek do wydalenia dużej ilości moczu i wykonaniu szeregu podskoków co powinno skutkować wydaleniem kamienia. Takie usuwanie kamieni nerkowych jest relatywnie bezpieczne dla organizmu, gdyż nie wymaga interwencji chirurgicznej, jednak bywa bardzo dyskomfortowe dla pacjenta. W niektórych przypadkach kamienie w pęcherzu moczowym nie mogą zostać w ten sposób usunięte. Powodem może być ich rozmiar, ogólny stan zdrowia pacjenta lub inne ograniczenia uniemożliwiające naturalne oczyszczenie nerek i moczowodu z kamieni. W przypadkach kamieni większych mogących powodować uszkodzenie nerek konieczne jest wykonanie zabiegu operacyjnego. W pierwszej kolejności w sytuacjach znacznych bólów i/lub zagrożenia infekcją oraz uszkodzenia nerki poprzez zastój wprowadza się do nerki poprzez pęcherz i moczowód sondę mającą na celu odbarczenie zastoju, leczenie infekcji, a jednocześnie uwalnia się chorego od bólu. Dalsze leczenie kamicy uzależnione jest od wielkości i ilości kamieni i ich lokalizacji. Sposoby usuwania kamieni nerkowych Rozbijanie kamieni nerkowych Zabieg ESWL polega na wygenerowaniu fali uderzeniowej i skupieniu jej na kamieniu przy wykorzystaniu aparatu USG lub promieni RTG. Schemat przedstawia ogniskowanie fali uderzeniowej. Poniżej na zdjęciu aparat używany w naszym szpitalu. Do zabiegu ESWL kwalifikują się kamienie nerkowe wielkości do ok 1 cm. Skuteczność leczenia jest zależna od twardości kamienia, jego lokalizacji w nerce oraz od współpracy pacjenta w trakcie zabiegu – konieczne jest płytkie oddychanie, aby zmniejszyć ruchomość oddechową nerki. Komplikacją po zabiegu może być kolka nerkowa co może prowadzić do hospitalizacji pacjenta i konieczności wykonania zabiegu takiego jak opisanego przy opisie kolki nerkowej. Leczenie operacyjne kamicy Kamica moczowodowa może wymagać interwencji chirurgicznej przy pomocy tradycyjnych lub nowoczesnych metod. Klasyczne operacje otwarte polegające na wykonaniu nacięcia skóry, wypreparowaniu nerki lub moczowodu, a następnie wydobyciu złogów poprzez nacięcie przewodów moczowych są aktualnie wykonywane stosunkowo rzadko i dotyczą raczej zaniedbanej kamicy czyli dużych kamieni, a często również tak zwanych kamieni odlewowych. Nowe znacznie mniej inwazyjne leczenie kamicy polega na dotarciu do złogów poprzez dolne drogi moczowe lub przez nakłucie nerki i rozszerzenie nakłucia. Dalszy etap operacji polega na skruszeniu kamieni i wydobyciu jeśli to jest możliwe ich okruchów. Różne rodzaje usuniętych operacyjnie kamieni Ureterorenoskopia – operacja kruszenia kamieni z wykorzystaniem wziernika moczowodowego (URSL) Operacja jest wykonywana najczęściej w znieczuleniu podpajęczynówkowym i polega na wprowadzeniu do moczowodu cienkiego instrumentu z optyką. Po uwidocznieniu złogu można go skruszyć z użyciem lasera lub urządzenia pneumatycznego lub ultradźwiękowego, okruchy kamienia można wydobyć kleszczykami lub koszyczkiem. Schemat zabiegu przedstawia rycina. Sztywny ureterorenoskop Giętki ureterorenoskop Operacja kruszenia kamieni z wykorzystaniem przezskórnego nakłucia nerki (PCNL) Operacja polega na nakłuciu od strony pleców nerki z kamieniem, poszerzeniu teleskopowymi rozszerzadłami otworu co nie powoduje istotnego uszkodzenia miąższu nerki. W kolejnym kroku poprzez założony nefroskop umożliwiający uwidocznienie złogu kruszy się go , a okruchy wydobywa kleszczykami i wypłukuje. Operacja ta ma zastosowanie do większych kamieni, również do tak zwanych odlewowych. W tych przypadkach często konieczne jest ze względu na bezpieczeństwo pacjenta rozłożenia leczenia na kilka etapów. Często w takich sytuacjach pozostawia się dren nefrostomijny celem ułatwienia i uciekniecie nakłucia przy kolejnym etapie. Sonda podwójnie zagięta DJ Założenie sondy podwójnie zagiętej służy do doraźnego zabezpieczenia pacjenta w przypadku znacznych dolegliwości bólowych i/lub przy istniejącej lub zagrażającej infekcji układu moczowego. Pozwala ona odprowadzić mocz z nerki do pęcherza mimo przeszkody np. typu kamica lub guz moczowodu. Wprowadzenie sondy do układu kielichowo miedniczkowego nerki jest wykonywane przy pomocy specjalnych prowadnic pozwalających bezpiecznie wprowadzić sondę obok kamienia lub guza co odblokowuje nerkę, zmniejsza obrzęk i stan zapalny oraz powoduje znaczne ograniczenie infekcji. Ujemna strona założonej sondy DJ jest zwiększenie częstości oddawania moczu i uczucie parcia. W szczególnych rzadkich sytuacjach może ona prowadzić do wywołania zapalenia nerek. Kolka nerkowa Kolka nerkowa jest stanem, w którym pacjent odczuwa solidne dolegliwości bólowe w jednej lub czasem w obu okolicach lędźwiowych promieniujące często do pachwin a u mężczyzn do moszny. Dolegliwości te występują nagle często wśród ogólnego zdrowia i są związane najczęściej z przesuwaniem się kamienia/złogu w obrębie układu moczowego oraz z utrudnieniem odpływu moczu z nerki. Bóle kolkowe są stanem ostrym i wymagają pilnego leczenia głównie z powodu znacznych dolegliwości oraz zagrożenia infekcją układu moczowego i uszkodzenia nerki lub obu nerek. Odczuwający dolegliwości kolkowe pacjent lub pacjentka winna się w pierwszej kolejności zgłosić do lekarza rodzinnego lub pomocy świątecznej gdzie wykonane zostaną podstawowe badania i zalecone powinno być leczenie głównie przeciwbólowe i rozkurczowe w przypadku rozpoznania kolki nerkowej. W sytuacji braku poprawy pacjent ma/winien zostać skierowany w trybie pilnym do szpitala na oddział urologiczny celem dalszego leczenia specjalistycznego. Na oddziale wykonana zostanie diagnostyka, a w przypadkach utrzymywania się dolegliwości na tle kamicy z blokowaniem odpływu z nerki wykonany będzie zabieg operacyjny. Leczenie kamicy moczowej Każda szpital urologiczny Urovita specjalizuje się w nowoczesnych metodach leczenia kamicy moczowej. Dysponujemy nowoczesnym sprzętem diagnostycznym i zabiegowym, dzięki czemu rozbijanie/kruszenie i usuwanie kamieni nerkowych odbywa się w komfortowych dla pacjenta warunkach, a rekonwalescencja po zabiegu jest ograniczona do absolutnego minimum. Posiadamy wieloletnie doświadczenie poparte licznymi zabiegami, które każdorazowo staraliśmy się przeprowadzić przy pomocy jak najmniej inwazyjnych metod terapii. Pacjentów zdiagnozowanych oraz pacjentów z podejrzeniem kamicy nerkowej zapraszamy do wybranej placówki naszego Centrum Urologii.
Pierwsze objawy, które skłaniają opiekuna do wizyty u lekarza weterynarii to zazwyczaj: obecność krwi w moczu psa lub kota, kropelkowanie (oddawanie małych porcji moczu), oddawanie moczu poza kuwetą, niemożność powstrzymania oddawania moczu do kolejnego spaceru. Kamienie, które mają niewielką średnicę, często trafiają do cewki
Kamica moczowa u psów to tworzenie się kamieni (urolitów) w cewce moczowej, które częściej występują w pęcherzu urolity składają się z fosforanu amonu wapnia (struwitu mineralnego) i mogą być dość powstają pod wpływem wielu czynników: zawartości niektórych soli, które rozpuszczają się w moczu, a także obecności substancji krystalizujących te sole. Kamienie pęcherza są zatrzymywane z powodu zanieczyszczenia przejść. Występowanie kompozycji struwitu urolitu jest najczęściej związane ze specjalną kamicy moczowej u psów Po pierwsze, mężczyźni mają trudności z oddawaniem moczu z zablokowaną cewką moczową. Zwierzę coraz częściej próbuje pozbyć się moczu, podczas gdy może może pojawić się w moczu, a pies doświadcza znacznego dyskomfortu, szczególnie w końcowych etapach oddawania zwierzę może zwiększyć temperaturę w każdym wieku może zachorować, ale najczęściej dotyczy to psów od 4 do 6 lat. Kable są dwukrotnie bardziej narażone na choroby niż suki. Istnieją funkcje rodowodowe. Na przykład jamniki, miniaturowe pudle, Cocker Spaniele, Dalmatyńczyki, Dachunds, Shih Tzu i Yorkshire Terriery są bardziej powszechne w innych rasach. Bardzo rzadko kamienie pęcherza powstają u psów pasterskich, bokserów i nie zwrócisz się o pomoc w odpowiednim czasie, kamienie staną się zbyt duże, mogą zablokować drogi moczowe iw rezultacie spowodować ostrą niewydolność kamicy moczowej u psów Diagnoza i leczenie powinny być wykonywane wyłącznie przez lekarza. Potrafi wykryć duży kamień nawet poprzez proste sondowanie. Ponadto za pomocą cewnika lekarz sprawdzi, czy drogi moczowe są zablokowane i wykonaj badanie potrzebować USG jamy brzusznej, badania rentgenowskiego pęcherza i całego systemu. Jest to konieczne do określenia rodzaju leczenia kamicy moczowej u psów zależą od wielkości, rodzaju kamienia i zajmowanej ogół polega na chirurgicznym usunięciu zapalenia pęcherza i kamieni szczawianowych. Gdy kanał moczowy jest całkowicie zablokowany u mężczyzn, organizowany jest alternatywny kanał odpływu samce są myte w taki sposób, aby wcisnąć kamień w pęcherz, skąd jest znacznie łatwiej go moczany i struwity można rozpuścić za pomocą specjalnej diety lub chorobie towarzyszy zakażenie, często stosuje się leczeniu bardzo ważna jest dalsza prewencja: dużo picia i regularnego chodzenia, zwiększenie aktywności fizycznej psa i zmniejszenie masy ciała.
Zachowanie i charakter. Shih tzu jest psem niezależnym, towarzyskim i wesołym. Nie przejawia skłonności do włóczęgostwa. Nadaje się do hodowania w rodzinie z dziećmi, toleruje inne zwierzęta domowe, a jego charakter przeważnie dostosowuje się do trybu życia rodziny. Lubi spacery i zabawy ruchowe z udziałem innych domowników.
Podobnie jak ludzie, psy mogą również mieć kryształki w moczu. Główny problem polega na tym, że powstają kryształy o tak dużych rozmiarach, że trudno je wyrzucić lub że niektóre z nich stają się kamieniami, popularnie zwanymi kamieniami. W tym artykule AnimalWised, o którym mówimy kryształy w moczu psawyjaśniamy, dlaczego powstają, które są najczęstsze, jakie objawy wywołują, a także jak najwłaściwsze leczenie ich zwalczania, które zazwyczaj obejmuje spożywanie określonej diety. Przyczyny powstawania kryształów w moczu psa Jedną z najczęstszych przyczyn powstawania kryształów w moczu u psów jest: zapalenie pęcherza. Zapalenie pęcherza moczowego to infekcja bakteryjna pęcherza moczowego. Bakterie zbijają się w kolonie, w których minerały z większym prawdopodobieństwem wytrącają się, tworząc kryształy. Ponadto istnieją Choroby metaboliczne które zwiększają wydalanie minerałów i trzeba się też liczyć karmienie. Jeśli dieta jest bardzo bogata w minerały i białko oraz uboga w błonnik, zwiększa się ryzyko tworzenia się kryształów. Niektóre patologie, takie jak nadmiar wapnia we krwi, również stanowią czynnik ryzyka. W przeciwieństwie do tego, psy rzadziej pojawiają się kryształy z powodu niewystarczającego nawodnienia. Ostatecznie ustalono, że niektóre rasy mają większe predyspozycje genetyczne. Są to: dalmatyński sznaucer standardowy i miniaturowy mini pudel bichon frise Cocker spaniel lhasa apso yorkshire terier Shih Tzu Owczarek niemiecki jamnik buldog złoty Labrador Objawy kryształów w moczu psa Kryształy osadzają się głównie w pęcherzu moczowym lub w mniejszym stopniu w cewce moczowej. Bez względu na rodzaj, mogą powodować krwiomocz, czyli obecność krwi w moczu, ponieważ kryształy powodują uszkodzenie obszaru dróg moczowych, w którym się znajdują. Ponadto, jeśli kryształy tworzą kamienie, mogą powodować przeszkoda, co utrudni lub nawet całkowicie uniemożliwi oddawanie moczu. Jest to częstsze powikłanie u mężczyzn. Objawy niepokoju to Trudności w oddawaniu moczu, rób to w małych ilościach i bardzo często, przyjmuj pozycję oddawania moczu, ale nie robiąc tego, bóle brzucha lub wyciek moczu. Nerki również mogą być zaatakowane. W takich przypadkach pies wymiotuje, będzie apatyczny i nie będzie jadł. Objawy te wymagają natychmiastowej pomocy weterynaryjnej. Diagnoza Weterynarz może wykryć kryształy w moczu u psów pobranie próbki i zbadanie jej pod mikroskopem. O tę próbkę moczu można poprosić nas, dlatego do jej pobrania użyjemy sterylnego szkła sprzedawanego w aptekach. Ale profesjonalista może również pobrać mocz bezpośrednio z pęcherza. Twój test może wykryć krwawienie lub infekcję. Podobnie podczas analizy określenie pH pomaga wiedzieć, który to kryształ, ponieważ istnieją różne rodzaje kryształów, które będą odróżniać się kształtem, wielkością i kolorem. Jeśli zostaną znalezione kryształy, twój weterynarz prawdopodobnie przeprowadzi dokładniejszą kontrolę na wypadek, gdyby również utworzyły się kamienie. Mogą być wtedy potrzebne zdjęcia rentgenowskie, ultradźwięki lub oba. Rodzaje kryształów w moczu psa Większość kryształów w moczu u psów jest struwit, który zawiera fosforany, amoniak i magnez. Są związane z moczem alkalicznym i mają charakterystyczny kształt prostokąta lub trumny. Innym rodzajem kryształów wykrywanych ze względną częstotliwością są kryształy szczawian wapnia. Trzeci typ to kryształy moczan amonu, które pochodzą z kwasu moczowego i pojawiają się w moczu o odczynie kwaśnym lub obojętnym. Są również znalezione cystyny, sześciokątny kształt i przezroczysty oraz związany z kwaśnym lub obojętnym moczem. W mniejszym odsetku przypadków kryształy krzem lub fosforan wapniowy. W zależności od warunków moczu, jego temperatury, pH i stopnia rozpuszczalności każdego kryształu powstaje taki lub inny rodzaj. Leczenie kryształów w moczu u psów Leczenie będzie to zależeć od rodzaju szkła powoduje to dyskomfort, dlatego tak ważna jest dobra diagnoza. W przypadku kryształów struwitu zaleca się stosowanie leki do ich rozpuszczenia, a także ustanowienie specyficzna dieta. Ale gdy kryształy są na przykład szczawianu wapnia, nie można ich rozpuścić. Dlatego jeśli powodują problemy, a interwencja chirurgiczna aby je usunąć. Operację tę wykonuje się również wtedy, gdy w pęcherzu znajdują się kamienie, których nie można usunąć, np. pozostając w pęcherzu. Technika będzie zależeć od lokalizacji. Jednocześnie zalecana jest również dieta profilaktyczna i zwiększa się spożycie wody. Z drugiej strony daj psu wystarczająco dużo okazji do oddania moczu. Im dłużej mocz przebywa w pęcherzu, tym bardziej prawdopodobne jest wytrącanie się kryształków. Ponadto leczone będą inne objawy. Na przykład, jeśli pies ma infekcję, weterynarz przepisze antybiotyki. W ramach kontynuacji zaleca się od czasu do czasu sprawdzać mocz psa, aby wcześnie wykryć obecność kryształów. Dieta dla psów z kryształkami w moczu Niektóre kryształy, takie jak struwit, moczan amonu lub cystyna, można rozpuścić zmieniając dietę psa. W takich przypadkach jedzenie jest jak narkotyk. istnieć specjalnie opracowane diety weterynaryjne leczyć ten problem. Na przykład, jeśli pies ma kryształki struwitu, dieta ta zakwasza mocz, dzięki czemu kryształy się rozpuszczają i jednocześnie zapobiegają ich tworzeniu. Zwykle karmienie psa przez kilka tygodni dietą zaleconą przez weterynarza już rozwiązuje problem. Również, gdy zdiagnozowane zostaną kryształy moczanu amonu lub cystyny należy unikać połykania przez psa wnętrzności. Wręcz przeciwnie, a jeśli chcesz ustalić domową dietę dla psów z kryształkami w moczu, zalecane są białka jajeczne i roślinne. Oczywiście zawsze zalecamy skorzystanie z pomocy lekarza weterynarii specjalizującego się w żywieniu, aby ustalić odpowiednią dietę domową, która spełnia wszystkie potrzeby żywieniowe zwierzęcia. Po drugie, dobre nawodnienie Może pomóc zmniejszyć tworzenie się kryształów w moczu u psów. Musimy zadbać o to, aby nasz pies miał zawsze do dyspozycji czystą i świeżą wodę przez 24 godziny na dobę. Jeśli z jakiegoś powodu mało pije i je tylko paszę, dobrze jest ją namoczyć lub podać mu również mokrą karmę. W każdym razie dbanie o dietę naszego psa nie musi ograniczać się tylko do leczenia kryształów. Najlepszą profilaktyką jest oferowanie mu przez całe życie wysokiej jakości diety, zbilansowanej pod względem udziału składników mineralnych. Gdy jesteś zdrowy i nie zawiera kryształów, możesz zapoznać się z tymi artykułami w zależności od rodzaju diety, którą stosuje Twój pies: Naturalna karma dla psów Dieta BARF dla psów Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku, gdy będzie miał jakikolwiek stan chorobowy lub dyskomfort. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Kryształy w moczu u psów – rodzaje, objawy i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Inne problemy zdrowotne. Bibliografia Carlson i Giffin. (2002). Praktyczny podręcznik weterynaryjny dla psów. Madryt. Od redakcji el Drac. Lulich, J. i inni. (2016). Zalecenia dotyczące konsensusu małych zwierząt ACVIM dotyczące leczenia i zapobiegania kamieniom moczowym u psów i kotów. Czasopismo Weterynaryjnej Medycyny Wewnętrznej. s. 1564-1574.
Problemem mogą być kamienie w pęcherzu moczowym lub kryształy moczowe. Psy, podobnie jak ludzie, mogą rozwijać różne rodzaje kamieni pęcherza moczowego i nerkowych. Kamienie pęcherza moczowego to przypominające skałę formacje minerałów, które tworzą się w pęcherzu moczowym. Co to są kamienie pęcherza moczowego? Rak pęcherza moczowego może zostać zdiagnozowany w każdym wieku, jednak częściej dotyka chorych po 60. roku życia. Niestety w pierwszym stadium rozwoju przebiega najczęściej bezobjawowo, dlatego ciężko go wykryć. Niepokojącym objawem, który powinien skłonić do wizyty u specjalisty jest krwiomocz. Jakie badania wykona urolog oraz jak przebiega leczenie raka pęcherza moczowego? W pęcherzu moczowym mogą rozwinąć się różne rodzaje nowotworów: rak z nabłonka przejściowego, czyli wyścielającego drogi moczowe (tzw. rak urotelialny) - występujący najczęściej, oraz rak z nabłonka płaskiego, z nabłonka gruczołowego, mięsak. Rak pęcherza moczowego - jak powstaje? Pęcherz moczowy jest narządem zlokalizowanym w jamie brzusznej (za spojeniem łonowym). Jego główną rolą jest gromadzenie produkowanego przez nerki moczu. Jego pojemność wynosi ok. 250-500 ml, choć może ona znacznie się zwiększać, nawet do ok. 1000-1500 ml. Ciało człowieka składa się z komórek, które z jednej strony ulegają podziałom (namnażaniu), z drugiej zaś tzw. zaprogramowanej śmierci, czyli apoptozie. Podłożem choroby, jaką jest nowotwór, jest utrata przez komórki możliwości tej zaprogramowanej śmierci. Dochodzi do niekontrolowanego namnażania się nieprawidłowych komórek, które naciekają otaczające tkanki. Rak pęcherza moczowego jest drugim pod względem częstości występowania rakiem układu moczowo-płciowego (po raku stercza). W Polsce wśród wszystkich nowotworów złośliwych zajmuje czwarte miejsce u mężczyzn i ósme u kobiet. Występuje trzy razy częściej u mężczyzn. Rodzaje raka w pęcherzu moczowym W pęcherzu moczowym mogą rozwinąć się różne rodzaje nowotworów. Najczęściej spotykanymi są: rak z nabłonka przejściowego, czyli wyścielającego drogi moczowe (tzw. rak urotelialny) - występujący najczęściej, rak z nabłonka płaskiego, z nabłonka gruczołowego, mięsak Raki te mogą wzrastać jako zmiana brodawczakowata, płaska lub guzowata. Etiologia choroby nie jest na dzień dzisiejszy w pełni poznana. Zwraca się uwagę na zaburzenia genetyczne oraz czynniki środowiskowe. Rak z nabłonka przejściowego - co to jest? Najczęstszym typem raka pęcherza jest rak urotelialny (z nabłonka przejściowego). Może on wzrastać w pęcherzu w dwojaki sposób: tzw. brodawczakowaty lub niebrodawczakowaty. Ten pierwszy to zazwyczaj guz o średnicy od jednego do kilku centymetrów, pokryty licznymi brodawkami, rosnący głównie w kierunku światła pęcherza moczowego. Raki o mniejszym stopniu złośliwości mają najczęściej taką właśnie budowę. Z kolei guzy o większym stopniu złośliwości mają budowę litą z martwicą, owrzodzeniami, dają często nawroty i w przeważającej większości naciekają zdrowe tkanki tj. pęcherzyki nasienne, gruczoł krokowy, moczowody. Mogą tworzyć połączenia (przetoki) z odbytnicą i pochwą (u kobiet). Przerzuty lokalizują się w węzłach chłonnych oraz odległych narządach takich jak wątroba lub kości. Pojawienie się przerzutów świadczy o znacznym postępie nowotworu. Raki urotelialne niebrodawczakowate są nowotworami w większości inwazyjnymi, czyli stosunkowo szybko naciekającymi otaczające tkanki. Co ciekawe - rakowi inwazyjnemu towarzyszą inne zmiany zlokalizowane w różnych obszarach pęcherza, co powoduje, że po usunięciu guza pierwotnego nawroty raka występują w innych miejscach pęcherza moczowego. O wiele rzadziej w pęcherzu moczowym rozwija się rak płaskonabłonkowy, który związany jest z zakażeniem przez przywrę krwi Schistosoma haematobium. Raki te w naszej szerokości geograficznej występują rzadko, natomiast można je spotkać w Egipcie i w środkowo-wschodniej części Azji. Najgorzej rokującą postacią nowotworów pęcherza jest rak niezróżnicowany – jego komórki są na bardzo niskim stopniu rozwoju, przez to potrafią się bardzo szybko dzielić – co skutkuje szybkim wzrostem guza i słabą odpowiedzią na leczenie. Oprócz raka w pęcherzu moczowym mogą występować inne rodzaje łagodnych nowotworów. Przyczyny powstawania raka pęcherza moczowego Czynniki ryzyka mają istotny wpływ na powstawanie raka pęcherza moczowego. Długotrwałe narażenie na czynniki szkodliwe może po kilkunastu latach prowadzić do rozwoju raka. Uważa się że około 1/3 przypadków raka pęcherza ma związek z paleniem tytoniu. Rak pęcherza u palaczy występuje do czterech razy częściej w porównaniu do osób niepalących, co wynika z faktu, że w dymie tytoniowym występują silnie szkodzące związki chemiczne - tzw. nitrozoaminy. Stopień ryzyka zależy od liczby wypalanych papierosów oraz od czasu trwania nałogu. Należy więc unikać palenia tytoniu oraz przebywania w pomieszczeniach zadymionych. Drugą grupą czynników ryzyka są czynniki zawodowe. W grupie narażonych znajdują się przede wszystkim ludzie pracujący w przemyśle barwnikowym, w którym są poddawani wpływowi rakotwórczych barwników anilinowych. Mniejsze ryzyko występuje w przypadku osób pracujących w przemysłach skórzanym, farbiarskim, gumowym oraz przy produkcji związków organicznych. Nie należy zapominać o czynnikach jatrogennych, czyli czynnikach wynikających ze stosowania różnych procedur medycznych. Rak pęcherza może wiązać się z długotrwałym stosowaniem leków rakotwórczych takich jak: fenacetyna, cyklofosfamid (w pęcherzu dochodzi do kumulacji produktów rozpadu) oraz leczeniem radioterapią stosowanym w przypadku niektórych guzów np. raka szyjki macicy, raka stercza. Do czynników dość specyficznych należy obecność Schistosoma haematobium, czyli niewielkich rozmiarów przywry wwiercająca się w skórę człowieka podczas kąpieli w nieczystych zbiornikach wodnych (najczęściej podczas wycieczek do krajów tropikalnych). Pasożyt wywołujący zakażenie u człowieka powoduje zmianę (metaplazję) nabłonka przejściowego pęcherza moczowego na nabłonek płaski, co może być powodem rozwoju rzadkiego raka płaskonabłonkowego pęcherza moczowego (wiemy, że większość raków pęcherza to nowotworowy wywodzące się z nabłonka przejściowego). Wybierając się w dalekie podróże np. do Egiptu lub Azji trzeba więc unikać kąpieli w miejscach niezbyt czystych, skażonych, w których mogą występować przywry. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi raka płaskonabłonkowego są również wieloletnie drażnienie błony śluzowej pęcherza przewlekłym zapaleniem, kamicą lub uchyłkami. Prawidłowe leczenie powyższych schorzeń w dużym stopniu zmniejsza ryzyko rozwoju nowotworu. Rak pęcherza we wczesnych stadiach przez długi czas przebiega beż żadnych objawów (bezobjawowo). Zazwyczaj pierwszym symptomem choroby jest bezbolesny krwiomocz, czyli obecność w moczu krwi, którą można zauważyć gołym okiem, jako czerwonawo zabarwiony mocz. Krwiomocz często może samoistnie zaniknąć i powrócić po pewnym czasie (częsta nawrotowość). Obecność bezbolesnego krwiomoczu i skrzepów krwi w moczu zawsze budzi podejrzenie raka pęcherza moczowego i powinno skłonić pacjenta do niezwłocznego udania się do lekarza! Innymi istotnymi objawami są: częstomocz, czyli częstsza niż zwykłe potrzeba oddania moczu, dysuria (ból w trakcie oddawania moczu), ból nad spojeniem łonowym, ból w okolicy kręgosłupa lędźwiowego, w przypadku zaawansowanego stadium choroby pojawia się wyczuwalny guz w okolicy nadłonowej. Czasem rak może naciekać moczowód, który ma ujście w pęcherzu moczowym, przez co dochodzi do zastoju moczu w moczowodzie i nerkach i rozwija się stan zwany wodonerczem, co skutkuje uszkodzeniem funkcji nerek (patrz artykuł Ostra niewydolność nerek). Rak pęcherza moczowego - badania W każdym przypadku pojawienia się krwi w moczu oraz innym alarmujących objawów, powinno się jak najszybciej zaczerpnąć porady lekarskiej. Najczęściej diagnostykę rozpoczyna lekarz rodzinny. To do niego będą skierowane pierwsze pytania i wątpliwości. Dalszym etapem specjalistycznego leczenia zajmują się urolodzy. Podstawowym badaniem, jakie zleci lekarz, jest cystoskopia. Polega ona na wprowadzeniu do pęcherza przez cewkę moczową cystoskopu, czyli „cienkiej rurki”, dzięki której możemy zobaczyć wnętrze pęcherza i pobrać wycinki do badania pod mikroskopem. Ocena mikroskopowa pozwala jednoznacznie rozpoznać określony typ nowotworu na podstawie obecności typowych dla niego komórek. Badanie to odgrywa też znaczącą rolę w monitorowaniu odpowiedzi raka na zastosowane leczenie. Tomografia komputerowa (TK) jamy brzusznej i miednicy mogą być wykonywane w celu rozpoznawania zmian w górnych odcinkach dróg moczowych, które towarzyszą rakowi pęcherza moczowego, zmian w węzłach chłonnych oraz poszukiwaniu przerzutów nowotworu w innych narządach. W niektórych przypadkach dodatkowo wykonywana jest urografia – w celu oceny zmian w układzie moczowym, a także rezonans magnetyczny. Leczenie raka pęcherza moczowego Leczenie raka pęcherza moczowego zależy od: rodzaju guza, szybkości jego rozprzestrzeniania się, zajęcia węzłów chłonnych i odległych narządów. Najskuteczniejszym i podstawowym leczeniem jest zabieg operacyjny. W przypadku istnienia zmian powierzchownych wykonuje się przezcewkową elektroresekcję guza (tzw. TURBT). Podczas zabiegu przez cewkę moczową wprowadza się przyrząd, za pomocą którego guz pęcherza jest odcinany i usuwany we fragmentach lub w całości. Wycięta tkanka jest badana pod mikroskopem – oceniana jest głębokość nacieku raka oraz stopień złośliwości. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym bądź podpajęczynówkowym. Średnio po zabiegu pacjent przebywa w szpitalu około 2-3 dni. W przypadku niekorzystnego wyniku badania mikroskopowego konieczne może być włączenie dalszego leczenia (patrz niżej). Jeśli rak jest dobrze odgraniczony (nie występuje rozsiew) zazwyczaj wykonuje się regularnie cystoskopie – oceniając, czy nie doszło do nawrotu choroby. U osób obciążonych dużym ryzykiem nawrotu choroby, oprócz TURT stosuje się leczenie dodatkowe (adiuwantowe) polegające na podawaniu do pęcherza moczowego szczepionki BCG (skrót nazwy szczepionki przeciwgruźliczej). Jest to rodzaj terapii biologicznej polegający na pobudzeniu własnych sił obronnych organizmu. Podaje się ją bezpośrednio do pęcherza moczowego za pomocą cewnika. Dopęcherzowo można też stosować leki przeciwnowotworowe, czyli cytostatyki (gemcytabina, doxorubicyna, mitomycynaIch rolą jest usunięcie pozostałych komórek nowotworowych, a tym samym zapobieganie nawrotowi choroby. W przypadku osób z bardziej zaawansowaną chorobą (w wyższym stadium) leczenie polega na częściowym lub radykalnym (całkowitym) usunięciu pęcherza moczowego. Po wycięciu pęcherza przerwana zostaje ciągłość układu moczowego. Moczowody fizjologicznie łączące się z pęcherzem, dostarczając do niego mocz produkowany przez nerki – łączone są z powłokami skórnymi np. za pomocą wstawki wykonanej z jelita. Po pewnym czasie od operacji mocz, zamiast przez cewkę, będzie uchodził do specjalnego wymiennego worka przymocowanego do skóry brzucha. Worek ten musi być regularnie zmieniany. Pobyt w szpitalu trwa przeciętnie dwa tygodnie, a powrót do zdrowia około pół roku. W trakcie hospitalizacji chory jest instruowany w zakresie pielęgnacji stomii oraz postępowania z workami. U młodszych, bardziej sprawnych pacjentów w przypadku raka naciekającego ścianę pęcherza, można rozważyć odtworzenie zbiornika na mocz z jelita. Częściej taki zabieg wykonywany jest u mężczyzn ze względu na różnice anatomiczne w budowie układu moczowego, które niosą mniejsze ryzyko wystąpienia nietrzymania moczu. Nowy pęcherz „jelitowy” łączony jest z moczowodami oraz cewką moczową. Część chorych po zabiegu może cierpieć na niekontrolowane oddawanie moczu, w tych przypadkach ważna jest nauka samodzielnego cewnikowania pęcherza moczowego, aby mógł on być całkowicie opróżniony. Obecność śluzu w moczu u pacjentów po rekonstrukcji pęcherza jest zjawiskiem normalnym, jest on produkowany przez tkanką jelitową użytą do odtworzenia zbiornika na mocz i nie stanowi zagrożenia. Około 3 miesiące po zabiegu konieczna jest wizyta kontrolna w szpitalu w celu oceny, czy zabieg był skuteczny. Co około 6 miesięcy wykonuje się rutynowe badania krwi i zdjęcia rentgenowskie. U chorych w najbardziej zaawansowanym stadium choroby w celu wydłużenia przeżycia stosuje się radioterapię(czyli naświetlanie pęcherza moczowego promieniami rentgenowskimi) lub chemioterapię (czyli leczenie, zmniejszenie wielkości ogniska nowotworu, polegające na dożylnym podaniu leku przeciwnowotworowego, który ma działanie ogólnoustrojowe). Rak pęcherza moczowego - rokowanie Każdemu hasło choroba nowotworowa kojarzy się z poważnym schorzeniem i budzi powszechny lęk. Jak wiemy, nie wszystkie choroby nowotworowe są takie same, ponieważ są nowotwory złośliwe i łagodne, a wśród tych pierwszych choroby o większym i mniejszym stopniu złośliwości. Rak pęcherza moczowego jest na pewno schorzeniem poważnym i ciężkim. Jak w prawie każdym przypadku nowotworu złośliwego, o dalszym rokowaniu i przebiegu choroby decyduje szybkość rozpoznania. Wiemy, że statystycznie odsetek ludzi, którzy przeżywają pięć lat od chwili rozpoznania raka pęcherza to mniej niż 50%, co tym bardziej zwraca uwagę na powagę schorzenia. Wiadomo również, że odsetek przeżycia 5-letniego w przypadku guza w najmniej zaawansowanej stadium leczonego za pomocą przezcewkowej radykalnej - TURT to około 80%. Te dane mówią tylko jedno - jeśli tylko pojawią się objawy alarmujące tj. w szczególności krew w moczu - zgłoś się do lekarza! Nie zwlekaj, bo czas działa tutaj na Twoją niekorzyść! Na szczęście istnieją różnego typu organizacje wspomagające pacjentów zmagających się na co dzień z chorobą nowotworową, w tym z rakiem pęcherza moczowego. Na przykład fundacja Wygrajmy zdrowie zajmująca się wsparciem dla osób cierpiących na nowotwory układu moczowo płciowego. Najczęściej zadawane pytania przez pacjentów z rakiem pęcherza Czy rak pęcherza to częsta choroba? Jest to choroba dość częsta. Po raku stercza jest to drugi pod względem częstości nowotwór złośliwy układu moczowo-płciowego. Ogólnie pod względem częstości występowania jest to czwarty nowotwór u mężczyzn i ósmy u kobiet. Jakie są typowe objawy raka pęcherza? Należą do nich bezbolesny krwiomocz (najważniejszy objaw), częstomocz, dysuria, ból nad spojeniem łonowym i w okolicy kręgosłupa lędźwiowego. Kto jest narażony na wystąpienie raka pęcherza? Choroba może dotyczyć chorych w każdym wieku, jednak częściej dotyka mężczyzn po 60. roku życia Czy rak pęcherza moczowego jest uleczalny? Rak ten może być uleczalny, jednak wszystko zależy od stopnia zaawansowania choroby w chwili rozpoznania. Jak się leczy raka pęcherza? Jest to leczenie operacyjnie, przy czym skala zabiegu zależy głównie od stopnia zaawansowania oraz od obecności przerzutów. Dodatkowo w terapii stosowane są radio- i chemioterapia oraz leczenie biologiczne (szczepionka BCG). Czy i o ile wzrasta ryzyko choroby u palaczy tytoniu? Występowanie raka pęcherza ma dość ścisły związek z paleniem. U nałogowych palaczy ryzyko wzrasta nawet czterokrotnie w porównaniu do ogólnej populacji. Czytaj też: Badanie ogólne moczu - wyniki i interpretacja. Ile ml potrzebne? Posiew moczu – wyniki (ujemny i dodatni) i przygotowanie do badania Zapalenie pęcherza moczowego - objawy, znaczenie, leki Wierzchniactwo - przyczyny, objawy, leczenie Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! You are looking for information, articles, knowledge about the topic nail salons open on sunday near me ambrosia 2012 full movie watch online free on Google, you do not find the information you need!Kamienie nerkowe u psów są rzadkie. Ale w pęcherzu - często. Takie kamienie mogą przejść do cewki moczowej. Kamienie w pęcherzu mogą tworzyć się we wszystkich psach. Skały należące do grupy wysokiego ryzyka to sznaucery karłowate, dalmatyńczyki, shih tzu, jamnik i buldog. Kamienie w pęcherzu moczowym i cewce moczowej mogą być duże lub małe, pojedyncze lub wielokrotne i mogą spontanicznie opuścić lub zakryć dolne części dróg moczowych. Ponadto kamienie w pęcherzu moczowym mogą powodować bolesne oddawanie moczu i pojawianie się krwi w moczu. Większość kamieni pęcherza jest struwitami, to znaczy składa się z tlenku magnezu i amoniaku. Powstają one w alkalicznym moczu, a proces ten jest zwykle poprzedzony infekcją pęcherza. Bakterie i osadowe składniki moczu stanowią źródło, wokół którego osadza się fosforan amonu. Kamienie składające się z kwasu moczowego powstają w kwasowym moczu i często wiążą się z wrodzonym upośledzeniem metabolizmu moczanów. Takie predyspozycje genetyczne mają Dalmatyńczycy i Buldogi. Inne kamienie mogą zawierać szczawian wapnia lub cystynę. Kryształy cystyny znaleziono w Nowej Funlandii i wielu innych rasach psów. W celu określenia predyspozycji lub nośników kamieni istnieją testy genetyczne. Kamienie krzemowe są rzadkie, najczęściej w owczarkach niemieckich. Kamienie te zwykle nie są związane z wcześniejszą infekcją pęcherza. Kamienie, które są duże lub wielokrotne, czasami mogą być sondowane przez brzuch. W większości przypadków rozpoznanie ustala się na podstawie wyników badania rentgenowskiego. Kamienie, które nie są widoczne podczas radiografii jamy brzusznej, można często zobaczyć podczas badania ultrasonograficznego lub dożylnej pirelografii. Uwzględniane są również wyniki badań moczu. Kamienie, które wyszły same lub zostały chirurgicznie usunięte, jeśli to możliwe, powinny być analizowane, ponieważ skład kamieni wpływa na leczenie pozostałych lub przyszłych kamieni. Leczenie: jeśli w pęcherzu występuje proces zakaźny, należy go leczyć w sposób opisany dla zapalenia pęcherza. W wielu przypadkach kamienie mogą rozpuścić się w ciągu kilku tygodni lub miesięcy, jeśli pies jest karmiony specjalną dietą. Struwitowe kamienie rozpuszczają się w kwaśnym moczu, wymagające diety o niskiej zawartości magnezu i białka w połączeniu ze specjalnie przeznaczone do leczenia tych problemów z podawaniem, na przykład Royal Canin moczu tak 13. Kamienie mające kwasu moczowego odpowiedź na leczenie diety o niskiej zawartości puryn połączeniu przy użyciu preparatu allopurinolu. Kamienie cystyny są traktowane tą samą dietą w połączeniu z lekami, które rozpuszczają cystynę. Karmienie psa dietą wegetariańską, na przykład Royal Canin Vegetarian Formula, może pomóc w zapobieganiu powstawania kamieni moczanowych. Techniki, które pozwalają na rozpuszczanie kamieni składających się ze szczawianu wapnia i krzemu nie zostały jeszcze opracowane. Jednak dieta i suplementy mogą pomóc zmniejszyć ryzyko ich ponownego pojawienia się. W leczeniu kamieni w cewce moczowej, które mogą powodować zablokowanie, oraz w leczeniu kamieni w pęcherzu, które nie reagują na zmieniające się diety i stosowanie leków, podejściem z wyboru jest chirurgiczne usunięcie. Również tę metodę leczenia można zastosować, jeśli leki są przeciwwskazane z powodu zastoinowej niewydolności serca lub jeśli konieczne jest szybkie złagodzenie objawów. Tworzenie się nowych kamieni występuje w około 30% przypadków. Pies powinien być regularnie sprawdzany przez weterynarza. Może on zalecić długotrwałe zmiany w diecie i / lub suplementy diety, takie jak witamina C, ekstrakt malinowy lub ekstrakt z żurawiny. [1], [2]
Uchyłka cewki moczowej (UD) jest rzadkim schorzeniem, w którym w cewce moczowej powstaje kieszonka, woreczek lub woreczek. Cewka moczowa jest małą rurką, przez którą przechodzi mocz, aby opuścić ciało. Ponieważ ten worek znajduje się w cewce moczowej, może wypełnić się moczem, a czasem ropą. Uryna lub ropa uwięziona w UD może Jeśli w pęcherzu kota znajdują się kamienie, oznacza to, że zwierzę zgromadziło kilka małych lub dużych kamieni, co prowadzi do trudności w oddawaniu moczu, pojawienia się krwi w moczu i innych objawów. Leczenie choroby należy rozpocząć natychmiast, ponieważ jeśli nie podejmie się żadnych działań, może wystąpić blokada. Często jest obarczona treściPrzyczyny powstawania kamieniObjawy chorobyDiagnoza i metody leczeniaChirurgiaDietaJak zapobiegać tworzeniu się kamieniSpis treści1 Przyczyny powstawania kamieni2 Objawy choroby3 Diagnoza i metody leczenia4 Chirurgia5 Dieta6 Jak zapobiegać tworzeniu się kamieniPrzyczyny powstawania kamieniIstnieje kilka teorii opisujących tworzenie się obcych formacji w pęcherzu moczowym. Najbardziej popularna wersja opiera się na fakcie, że kamienie powstają z kryształów obecnych w moczu w podwyższonych stężeniach. Kilka czynników przyczynia się do powstawania kamieni pęcherza moczowego.:Powikłania chorób zakaźnych nerek i dróg moczowych (cewki moczowej). Powodem jest to, że niektóre rodzaje bakterii przyczyniają się do obniżenia poziomu pH moczu (zwiększenie stężenia kwasów), co powoduje powstawanie stężenia w moczu jonów amonowych, fosforanów i jedzenie, częste stosowanie produktów zawierających niektórych leków lub dodatków do żywności (na przykład tetracyklina, kwas askorbinowy, niektóre rodzaje antybiotyków).Niewystarczające zużycie wody przez długi pH moczu, powodujące powstawanie nerek (przewlekła niewydolność nerek).Zapalenie pęcherza moczowego – zapalenie pęcherza moczowego u kotów, które może być związane z infekcjami lub chorobami otaczających narządów układu moczowo-płciowego.© shutterstockOpisane przyczyny prowadzą do powstawania kamieni u kotów, a obce formacje mogą się znacznie różnić pod względem wielkości. Są wielkości cząstki piasku lub naprawdę przypominają małe kamienie, takie jak kamyczki. Kamienie u kotów mogą powstawać w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Szybkość ich powstawania zależy od charakterystyki składu chemicznego moczu (kwasowości), a także od obecności w nim obcych zanieczyszczeń zauważyć, że praktycznie wszystkie koty są zagrożone, niezależnie od płci i wieku (chociaż z reguły prawdopodobieństwo wzrasta wraz z wiekiem). Jednocześnie istnieją dowody na to, że czynniki, które powodują rozwój kamicy to::regularne karmienie kota suchą karmą (monotonna dieta);koty wykastrowane, zwłaszcza w starszym wieku;koty i koty należące do ras: himalajska, birmańska i więc kamienie w pęcherzu moczowym są zwykle konsekwencją przedłużonego zaburzenia organizmu związanego z niewłaściwym karmieniem kota, lekami lub niewystarczającą opieką (jedzenie, picie).Objawy chorobyJeżeli w jamie pęcherza znajduje się jeden lub więcej kamieni, chorobie mogą towarzyszyć takie objawy i objawy.:Czynność oddawania moczu jest wyraźnie utrudniona: kot odczuwa dyskomfort i napięcie, jest zbyt często idzie do krwi pojawiają się wtrącenia krwi – zjawisko to nazywa się krwiomoczem. Powód jest prosty: ostre krawędzie kamieni porysują powierzchnię pęcherza i rozrywają naczynia powodu niepokojącego zachowania kota bez wyraźnego powodu, nie tylko idzie do toalety, ale także sypie z mieszkania, czego wcześniej nie często zwierzę wylizuje swoje niektórych przypadkach częste wyjazdy do toalety kończą się na próżno: praktycznie nie ma moczu (dyzuria).© shutterstockW tym drugim przypadku leczenie kamieni pęcherza należy rozpocząć jak najszybciej: najprawdopodobniej znacznie zablokowały kanały cewki moczowej. W przypadku powikłań może to doprowadzić do pęknięcia pęcherza i obfitego krwawienia i metody leczeniaJeśli kamienie są uformowane zbyt duże, doświadczony weterynarz może również wykryć je za pomocą dotyku. Jednak w większości przypadków przeprowadzana jest instrumentalna diagnostyka ciała kota, a także jego analiza moczu. Oto 2 najczęściej stosowane metody diagnostyczne:Ultradźwięki pęcherza moczowego;radiografia z użyciem środka reguły kamienie kota są bezbarwne, dlatego stosuje się specjalne substancje, które zapewniają wyraźny obraz. Metody leczenia są związane z usuwaniem kamieni metodami chirurgicznymi lub to szybka metoda leczenia, która jest stosowana w przypadkach, gdy nie jest już możliwe pozbycie się kamieni w pęcherzu. Istota operacji polega na otwarciu pęcherza, usunięciu wszystkich kamieni, a następnie szyciu. Jeśli formacje kamienne osiągną duży rozmiar i znacząco zachodzą na światło kanału moczowego, wskazana jest natychmiastowa punkty interwencji chirurgicznej polegają na tym, że w niektórych przypadkach wiąże się to ze znacznym ryzykiem dla życia i zdrowia – na przykład, jeśli kot ma wadę serca lub jest starszym zwierzęciem kamieni z pęcherza u kota jest możliwe dzięki specjalnej diecie. Ta metoda ma przewagę nad chirurgią, ponieważ kot nie jest narażony na niepotrzebny stres, ryzyko powikłań po zabiegu jest wykluczone (szczególnie jeśli zwierzę jest dość stare). Istnieje jednak wiele wad:Po pierwsze, stosowanie diety w celu stopniowego rozpuszczania kamieni i ich wymywania z pęcherza nie jest możliwe u wszystkich kotów. Jeśli sprawa jest w toku, a kamienne formacje są dość duże, jedyną opcją leczenia jest leczenia jest powolny i trwa zawsze co najmniej miesiąc (zwykle kilka miesięcy).Przez cały ten okres kot może odczuwać pewien dyskomfort podczas ruchu jelit. Pojawienie się krwi w dieta terapeutyczna jest testem dla organizmu, na który nie ucierpi każdy kot. Na przykład, jeśli obserwuje się problemy z trawieniem, dieta może być przeciwwskazana.© shutterstockJak zapobiegać tworzeniu się kamieniZapobieganie chorobom jest zawsze lepsze od leczenia. Główne działania mają na celu zapewnienie zróżnicowanej, właściwej diety i zużycia wody przez zwierzę.:Przede wszystkim nie daj się ponieść karmieniu kotów. Pomimo tego, że ten pokarm jest bardzo popularny, zawiera duże ilości fosforu i wapnia. W nadmiernych stężeniach składniki te powodują powstawanie karm kot zbyt często tylko suchym jedzeniem. Różnorodność w żywieniu stanowi podstawę zdrowia i witalności każdej chwili kot powinien mieć swobodny dostęp do czystej wody skoordynować odbiór jakiegokolwiek leku lub dodatku do żywności z weterynarzem, zwłaszcza jeśli jest to kwestia starego zwierzęcia cierpiącego na przewlekłe więc, gdy układ moczowy jest zablokowany, kot zaczyna odczuwać znaczną trudność podczas oddawania moczu. Właśnie na to powinieneś najpierw zwrócić uwagę. Prognozy dotyczące powrotu do zdrowia zależą bezpośrednio od tego, jak szybko właściciel zwierzęcia zwróci się do weterynarza o pomoc. Kamienie w pęcherzu moczowym są konsekwencją kamicy moczowej, która może być spowodowana zmianami funkcjonalnymi lub anatomicznymi. Usunięcie kamienia - nie jest to jeszcze rozwiązanie problemu, ponieważ nieprawidłowości w ciele mogą prowadzić do nawrotów i pojawienia się nowych kamieni.Dla tego psa problem urologiczny chyba nigdy się nie skończy. W badaniu moczu znaleziono oprócz zmienionego pH, ciężaru właściwego, leukocytów, również świeżą krew i wyługowaną. W osadzie bardzo liczne kryształki szczawianu wapnia. Skierowany na RTG przeglądowe w poszukiwaniu kamieni moczowych w pęcherzu lub przewodach wyprowadzających. W radiogramie nie trudno odnaleźć piękny kamyczek w pęcherzu moczowym. Pies został wpisany na listę oczekujących na zabieg i doraźnie podano mu kroplówkę. po kilku dniach poddano psa zabiegowi nacięcia pęcherza w celu usunięcia kamienia moczowego. Jak wszystkie kamienie moczowe okazał się nie tylko pięknym kolorze, jak również finezyjnym kształcie Na dzień dzisiejszy wiadomo, iż kamień moczowy okazał się 100% szczawianem wapnia. Pies ma już ściągnięte szwy i nie ma śladu po zabiegu. Czuje się dobrze i poza dietą i kilkoma badaniami kontrolnymi wszystko wróci do normy. Autor: Ziemowit Kudła Zgłoś swój pomysł na artykuł.
operacja shih tzu kamienie w pęcherzu moczowym
