Historia rasy bedlington terrier. Bedlington terrier jest jedną z wielu starych ras terierów z Wysp Brytyjskich. Jego pochodzenie jest dobrze udokumentowane. Wiadomo, że teriery istniały już w XV wieku. Ich wygląd był zróżnicowany – w każdym regionie, a nawet mieście czy majątku hodowano własny typ psa. Większość terierówPosiadanie rasy psa długowłosego ma wiele zalet. Głaskanie długiej, miłej w dotyku sierści jest przyjemne i wycisza emocje po trudnym dniu. Z drugiej strony takie rasy wymagają wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Trzeba wiedzieć, jak pielęgnować długą psią sierść, mieć na to czas i cierpliwość. Niektóre z tych psów mają osobowość trudną do ułożenia i wiele wymagań, a ponadto dość często wywołują uczulenia. Dowiedz się, jakie są rodzaje sierści i sposoby jej pielęgnacji. Poznaj rasy psów długowłosych. Rasy długowłose. Co warto wiedzieć? Mogą mieć różną wielkość, rodzaje sierści i należeć do różnych grup. Duże osobniki należą często do psów pasterskich lub zaprzęgowych. Wymagają codziennej dużej dawki ruchu na świeżym powietrzu. Średnie należą często do grupy owczarków, wyżłów bądź szpiców. Niekiedy są wyhodowaną przez człowieka krzyżówką różnych ras. Małe pieski z długimi włosami wyglądają jak żywe maskotki. Nie potrzebują długich spacerów. Można je z powodzeniem trzymać w mieszkaniu w bloku. Pamiętaj jednak, że obecność takiego pupila w domu wiąże się z częstym sprzątaniem, bo pozostawia on sierść, zwłaszcza na nakryciach, tapicerowanych meblach i dywanach. Psy bezwłose, z podwójną sierścią i długimi włosami Rasy nagie psów pochodzą z krajów o gorącym klimacie. Nie gubią sierści, ale głaskanie ich nie jest tak przyjemne, jak psów długowłosych. Podwójną, gęstą i odporną na zimno sierść mają psy zaprzęgowe. Przy skórze jest warstwa podszerstka, a na niej włosy okrywowe. Są to piękne rasy psów z dalekiej północy. Zwykle linieją dwa razy w roku i wymagają regularnego wyczesywania martwych włosów. Ciężko znoszą upały. Lubią biegać i są bardzo inteligentne. Są też rasy z jedną warstwą długich włosów. Należą do nich niektóre charty, spaniele, a także yorki i maltańczyki. Małe psy z długimi włosami To pieski salonowe, żywiołowe i piękne. Choć małe, to swoim temperamentnym szczekaniem pretendują niekiedy do psów obronnych. Są bardzo towarzyskie i rodzinne, nieufne wobec obcych osób. Należą do nich: jamnik długowłosy – ma warstwę podszerstka i włosy okrywowe, ciekawski podczas spacerów, bardzo przywiązuje się do swoich opiekunów;chihuahua – mały, ale waleczny piesek z czarnymi oczami, których wzrok rozbraja każdego przechodnia;yorkshire terrier – ma sierść jednowarstwową;lhasa apso – do głaskania, czesania, przyjaźni i chwalenia się przed gośćmi;maltańczyk – sierść jednowarstwowa, świetny do towarzystwa i zabawy z dziećmi. Średnie psy długowłose Eleganckie i dumne, z silną osobowością, a niekiedy skłonnością do psich fochów. O kim mowa? pudel – charakteryzują go zabawne fryzury i ubranka, lubi zwracać na siebie uwagę;wyżeł niemiecki długowłosy – pies myśliwski i rodzinny o spokojnym usposobieniu;samojed – biały lub kremowy, z czarnym nosem i czarnymi oczami, należy do psów zaprzęgowych i sportowych, ma podwójną sierść, jest odpowiedni na tereny górskie z długą zimą;cocker-spaniel angielski – wyróżniają go długie obwisłe uszy i pociągła kufa, jest towarzyski, ma naturę psa łowczego;owczarek pirenejski – inteligentny, nieskory do słuchania komend, wymaga konsekwentnego prowadzenia, odwdzięcza się wiernością i oddaniem. Duże psy z długą sierścią Są piękne, ale trzeba mieć sporo czasu na ich pielęgnację i odpowiednie podejście wychowawcze. To głównie psy sportowe i pasterskie, więc muszą się wybiegać. Oto one: berneński pies pasterski – silny i muskularny, ale łagodny i rodzinny, jego umaszczenie to zwykle brunatny grzbiet, z biało-beżowym krawatem i zwisającymi uszami;owczarek niemiecki długowłosy i krótkowłosy – pochodzi z ras pasterskich, wykorzystywany w policji i stróżowaniu, inteligentny, choć wymaga umiejętnego prowadzenia;chart afgański – wysoki, dumny i kosztowny, częsty bywalec wystaw, wywodzi się z ras polujących;owczarek szkocki collie – znana rasa psów rodzinnych i reprezentacyjnych, zachwyca miękkim, długim futrem i charakterystyczną długą kufą. Jak pielęgnować długą sierść psa? Przygotuj się na konieczność częstego wyczesywania czworonoga. Jeśli twój pies ma podwójną sierść, to kup w sklepie zoologicznym furminator dla psów długowłosych. Służy on do wyczesywania podszerstka i nie nadaje się do sierści jednowarstwowej, której wystarczy szczotka. Zaniedbanie pielęgnacji prowadzi do powstania kołtunów, których trudno się pozbyć. Szczotkowanie jest też konieczne w okresie wymiany szaty przez psy liniejące. Niektóre rasy najlepiej wyglądają umiejętnie przystrzyżone. Pielęgnacja sierści to też podawanie pupilowi odpowiednio dobranej karmy. Po każdym spacerze warto sprawdzić, czy w sierści nie ma zaplątanych patyków i liści. Rasy psów długowłosych wymagają sporo uwagi, ale dają za to dużo radości całej rodzinie. Pielęgnacja takiego psa wymaga czasu i cierpliwości, a niekiedy jest dość kosztowna, ale zadbany wygląd pupila dobrze świadczy o jego właścicielu. Wyjaśniamy czy istnieją psy hipoalergiczne i czy psy bez sierści i psy z włosami są odpowiednie dla alergików. Czy istnieją rasy hipoalergiczne - jakie są przyczyny reakcji alergicznych. Alergia na psa zdarza się znacznie rzadziej niż na kota. Jednak wiele osób nie może mieć psa z uwagi na powstawanie reakcji alergicznych.
Wiele osób nie może przyjąć pod swój dach zwierząt z powodu alergii. Powszechnie uważa się, że pies z włosami zamiast sierści jest w takim przypadku bezpiecznym rozwiązaniem. Nie jest to regułą, ale niektóre rasy są szczególnie dobrze znoszone przez osoby z nadwrażliwością na różne alergeny. Psy z włosami to zwykle przedstawiciele ras niedużej wielkości. Jednak również duże rasy, takie jak sznaucery czy większe odmiany pudli mogą być dobrymi towarzyszami alergików. Czym charakteryzują się psy z włosami? Psy z włosami to grupa ras, które charakteryzują się nietypową dla świata ssaków okrywą ciała. Ich skóra pokryta jest jedynie wierzchnią warstwą sierści, składa się z długich, rosnących nieustannie i rzadko wypadających keratynowych włókien. Nie posiadają lub posiadają niewiele tzw. podszerstka, czyli miękkiej, krótszej sierści. Najczęściej jest ona niewidoczna na zewnątrz, ale sprawia, że zwierzę wygląda na większe i bardziej „puchate”. Podszerstek pełni głównie rolę izolacji termicznej – pozwala na utrzymanie temperatury ciała zarówno w lokalizacjach o bardzo niskiej, jak i wysokiej temperaturze. W procesie linienia warstwa ta podlega nieustannej odnowie, a dwa razy do roku – przed sezonem letnim i zimowym – niemal całkowitej wymianie. Choć warstwa okrywowa sierści jest u wszystkich ras taka sama, zwierzęta bez podszerstka zwykło nazywać się psami z włosami. Czy pies z włosami to dla alergika dobry wybór? Pies z włosami to najlepszy wybór dla alergika – unikając obecności ogromnej ilości sierści na podłogach, meblach, ubraniach niewątpliwie ogranicza się ekspozycję na alergeny. Nie oznacza to jednak, że – jak się powszechnie przyjmuje – każdy taki pies może zamieszkać z każdą cierpiącą na alergię osobą. Pies z włosami może być przyczyną reakcji alergicznych, ponieważ nie tylko sierść uczula. Przyczyną uciążliwych objawów chorobowych mogą być złuszczone komórki naskórka, roztocza, pasożyty skórne, wydzieliny i wydaliny. Jednak i w tym przypadku zwierzęta z włosami są lepszym wyborem, niż te ze zwykłą sierścią – okrywę skóry o wiele łatwiej można utrzymać w czystości, choć czasem wymaga to sporej ilości zabiegów pielęgnacyjnych. W każdym przypadku alergii decyzję o posiadaniu czworonoga należy dobrze rozważyć i liczyć się z ryzykiem wystąpienia niekorzystnych objawów. Wśród małych psów z włosami w Polsce najpopularniejsze są obecnie yorkshire teriery. Jest to rasa niezwykle wdzięcznych, towarzyskich i aktywnych czworonogów. Ich wielkość sprawia, że często stają się członkami rodzin żyjących w mieszkaniach. Jednocześnie teriery to psy o cechach obrońców – są odważne, pewne siebie, zawsze starają się przeciwstawiać zagrożeniu. Do małych psów z włosami należą też rasy takie jak: shih tzu – dzielne psy, które były niegdyś używane do polowań; basenji – ciekawostką jest fakt, że psy tej rasy nie potrafią szczekać; bichony – ze względu na spiralnie poskręcaną sierść wymagają bardzo regularnej i umiejętnej pielęgnacji. Do małych psów z włosami należą także miniaturowe pudle i sznaucery. Duże rasy psów z włosami Wśród alergików preferujących duże rasy psów częstym i niekłopotliwym wyborem są większe odmiany pudli. Dobrze aklimatyzują się w warunkach domowych, są odważnymi i inteligentnymi towarzyszami człowieka. Wymagają jednak uwagi i konsekwentnego prowadzenia ze względu na swój nieco uparty, niezależny charakter. Większe wymagania stawiają duże sznaucery. Są wiernymi kompanami, ale ich charakter kształtował się przy pełnieniu funkcji obronnych. Lepiej nie decydować się na takiego psa, jeśli nie ma się doświadczenia w hodowli. Źle prowadzony sznaucer może być niebezpieczny dla otoczenia i innych zwierząt. Miłym, przyjacielskim i ciekawym świata, dużym psem z długimi, puszystymi, białymi włosami jest samojed. Warto jednak wspomnieć, że rasa ta posiada bardzo obfity podszerstek (pies pierwotny, z sekcji północnej), co zwiększa ryzyko alergii. Samojed uwielbia dzieci i jest dla nich świetnym towarzyszem zabaw. Nie są to jednak zwierzęta domowe – zalicza się je do psów pracujących, pociągowych. Wymagają bardzo dużo ruchu i codziennych długich spacerów. Niechętnie przebywają w zamkniętych pomieszczeniach. Anna Dobroń Milena Kostrubiec
Duże psy. Prezentujemy dziś zestawienie największych ras psów. W zestawieniu uwzględniliśmy obecnie 23 rasy, które zazwyczaj przekraczają 70 cm wysokości w kłębie. Większość ras została już przez nas szczegółowo opisana, zatem pod odnośnikami można znaleźć charakterystykę każdej rasy.
Psy ras średnich są coraz częściej wybierane przez osoby, które chcą mieć domowego pupila. Ich popularność wynika przede wszystkim z mało wygórowanych wymagań (także co do aktywności fizycznej czy ilości wolnej przestrzeni w domu). Poza tym jest wiele różnych ras psów średnich, więc bez trudu można znaleźć czworonoga z odpowiednim charakterem. Które zwierzęta są wybierane najczęściej? Czym wyróżniają się rasy psów średnich? Średnie rasy psów to takie, których przedstawiciele ważą średnio od 8 do 40 kg, a ich wysokość w kłębie mieści się w przedziale 40 – 60 cm. Nie są to najmniejsze czworonogi, ale też nie są bardzo duże, dlatego coraz częściej są wybierane przez osoby mieszkające zarówno w domu z ogrodem, jak i w mieszkaniu w bloku. Ciekawe jest to, że psy średniej wielkości to nie tylko czworonogi krótkowłose, ale też długowłose. Do tej grupy zalicza się bardzo wiele ras, w tym pasterskie, myśliwskie, stróżujące czy po prostu do towarzystwa. Jakie cieszą się największą popularnością? ContentsBeagleBuldog angielskiOwczarek szkocki długowłosySamojedChow chowCocker spaniel angielskiOwczarek niemiecki długowłosyShiba inuGończy polskiDobermanShar pei Beagle Mimo że psy beagle mają stosunkowo krótkie nogi, są bardzo ruchliwe i potrafią szybko biegać. Najczęściej mają one dwukolorowe umaszczenie, choć zdarzają się też osobniki trójkolorowe. To rasa, która jest towarzyska i inteligentna, ale jednocześnie bardzo niezależna i samodzielna. Beagle wygląda niewinnie, ale od samego początku wymaga konsekwentnego wychowania, aby nie sprawiał kłopotów. Niemniej jednak jest to dobry wybór dla rodzin z dziećmi, gdyż czworonogi chętnie bawią się z równie energicznymi maluchami. Trzeba pamiętać, że ten średni pies wie, czego chce i bywa dominujący. Należy zabierać go na dłuższe spacery i zapewnić inne aktywności, przykładowo agility lub gry interaktywne. Pielęgnacja rasy beagle polega na regularnym szczotkowaniu (przynajmniej raz w tygodniu), kontrolowaniu i czyszczeniu uszu, a także przycinaniu pazurów i przemywaniu oczu. Buldog angielski Buldogi angielskie są krępe i mocno zbudowane, ale pozbawione agresji i bojowości. Przedstawiciele tej rasy psów średnich krótkowłosych lubią być w centrum zainteresowania, mocno przywiązują się do właścicieli i są łagodne. Ich temperament jest określany jako umiarkowany, to wesołe i chętne do zabawy czworonogi wyróżniające się dużą cierpliwością, dlatego nadają się dla rodzin z dziećmi. Buldogi angielskie mają dobrze rozwinięty instynkt obronny i choć trudno jest je wyprowadzić z równowagi, zachowują czujność. Dawniej psy te walczyły z różnymi zwierzętami, bykami, ale obecnie są to czworonogi do towarzystwa. Podobnie jak beagle, potrzebują one konsekwentnego wychowania, choć szkolenie może być trudne z uwagi na upartość i niezależność zwierząt. Pielęgnacja tej rasy to przede wszystkim szczotkowanie raz w tygodniu, kąpiele w miarę potrzeby i przemywanie uszu, średnio co dwa tygodnie. Buldogi angielskie wymagają też regularnej kontroli gruczołów okołoodbytowych, skracania pazurów, a także przemywania fałdy przy oczach i nosie. Owczarek szkocki długowłosy Owczarek szkocki długowłosy, znany również jako collie, to bardzo inteligentny, wysportowany i wrażliwy czworonóg. Za sprawą powieści ‘Lassie, wróć!’ Erica Knighta i jej adaptacji filmowej rasa ta stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych na świecie. Jej przedstawiciele to średnie psy, które początkowo wykorzystywano do zaganiania owiec. W czasie I wojny światowej w armii angielskiej były one łącznikami, obecnie są to przede wszystkim wierni towarzysze rodzin. Owczarki szkockie długowłose szybko i trwale przyswajają komendy, ich szkolenie nie jest bardzo kłopotliwe. To spokojne i wrażliwe czworonogi z umiarkowanym temperamentem, które są łagodne i lubią spędzać czas w pobliżu swoich właścicieli. Co istotne, uwielbiają one dzieci, a ponieważ są odważne i powściągliwe w stosunku do obcych, dobrze sprawdzają się w roli stróża. Owczarki szkockie collie, podobnie jak inne rasy psów średnich z włosami, wymagają systematycznego szczotkowania i zapobiegania powstawaniu kołtunów, szczególnie przy nogach i uszach. Nie można jednak robić tego za często, gdyż prowadzi to do utraty za dużej ilości włosia z podszerstka (chroni ciało przed wilgocią i zapewnia ciepło w chłodne dni). Pielęgnacja takich psów to także sprawdzanie oczu, uszu i gruczołów okołoodbytowych, jak również przycinanie pazurów. Samojed Niektóre psy średniej wielkości zostały wyhodowane po to, aby wykonywać określone prace, to tzw. zwierzęta użytkowe. Przykładem są samojedy (inaczej samoyedy), które pilnowały stad reniferów, broniąc ich przed niedźwiedziami i wilkami. Ponieważ mają one ciepłe, gęste futro, nocą spały w namiotach razem z ludźmi i ogrzewały swoje rodziny. Psy te mają żywy temperament i choć są mocno związane z właścicielami, czasami wolą chodzić własnymi ścieżkami. Wymagają one bardzo dużo ruchu i urozmaiconych aktywności, muszą sporo czasu spędzać na świeżym powietrzu. Z tego względu samojedy nie są polecane osobom chcącym znaleźć psy średniej wielkości do bloku, które wspólnie z nimi będą wypoczywać na kanapie. To czworonogi, którym trzeba zapewnić dobrze zbilansowaną dietę. Szczotkowanie należy powtarzać 1 – 2 razy w tygodniu, a ponadto powinniśmy regularnie przycinać pupilowi pazury, kontrolować uszy i jamę ustną. Chow chow Chow chow to bardzo popularna rasa, co wynika z oryginalnego wyglądu. Jej przedstawiciele przypominają pluszowego misia, ale należy pamiętać, że nie lubią pieszczot i przytulania. To niezależne czworonogi, które cenią sobie towarzystwo ludzi, jednak bawią się tylko wtedy, kiedy mają na to ochotę (zwykle nie trwa to zbyt długo). Nie nadają się one do domów z dziećmi, poleca się je głównie osobom lubiącym ciszę i spokój. Dawniej te średniej wielkości psy wykorzystywano podczas polowań na wilki. Ponieważ nie wykazują one dużego zainteresowania aktywnością fizyczną, często mają problemy z otyłością, co wymaga doboru odpowiedniej diety. Poza tym chow chow potrzebuje systematycznego czesania (w okresie linienia trzeba to robić nawet codziennie) oraz przemywania oczu i uszu. Nierzadko konieczne jest podawanie czworonogom specjalnych suplementów, gdyż wykazują tendencję do alergii skórnych. Cocker spaniel angielski Są takie średnie psy rasowe, które wyróżniają się gładką i jedwabistą sierścią. Przykładem jest cocker spaniel angielski, którego wyhodowano po to, aby poławiał słonki (gatunek ptaka z rodziny bekasowatych). To bardzo wesoły czworonóg, który lubi przebywać w towarzystwie ludzi. Jest przyjazny wobec innych zwierząt, chętny do zabawy, a dodatkowo ufny i wierny. Jednak trzeba mieć na uwadze, że cocker spaniel angielski to pies łowczy. Kiedy zwęszy trop, może wdać się w pościg za zwierzyną, a nawoływania właściciela nie będą miały dla niego istotnego znaczenia. Aby pupil nie przysparzał wielu problemów, trzeba wychowywać go konsekwentnie, ale unikając przy tym surowości. Rasa jest polecana wysportowanym osobom. Z reguły cocker spaniele angielskie lubią towarzystwo dzieci, ale maluchy muszą wiedzieć, jak bawić się z czworonogiem, aby nie wyrządzić mu krzywdy. Pielęgnacja psa to codzienne szczotkowanie sierści, strzyżenie średnio co dwa miesiące i regularne przycinanie kosmyków na łapkach. Ze względu na wiszące uszy pupil jest narażony na infekcje grzybiczne i stany zapalne, dlatego trzeba je stale kontrolować i przemywać. Warto również kupić specjalne buty dla psa, które zimą zabezpieczą łapy przed nieprzyjemnym mrozem i rozsypaną na chodnikach solą. Owczarek niemiecki długowłosy Owczarek niemiecki długowłosy to przykład na to, jak rasy średnich psów domowych mogą być doceniane na całym świecie. Psy te mają charakterystyczną, obfitą sierść o podwójnej budowie (włos właściwy i gęsty podszerstek), a także opadającą linię grzbietu. Są one ostrożne, mają bardzo dobry słuch i węch, poza tym są łagodne w kontaktach z dziećmi. To sprawia, że owczarki niemieckie długowłose bardzo często są wybierane przez rodziny, niemniej jednak pracują też w służbach mundurowych i ratowniczych. Zwierzęta nie boją się wyzwań i nie lubią nudy, pozostawione same sobie mogą niszczyć meble lub stwarzać inne problemy. Owczarek niemiecki długowłosy potrzebuje dużo ruchu i zabaw umysłowych. Mimo długiej okrywy pielęgnacja psa nie jest skomplikowana, ogranicza się głównie do systematycznego czesania. Ponadto należy zadbać o dobrze zbilansowaną dietę czworonoga. Shiba inu Pochodzące z Japonii psy shiba inu mają dwuwarstwową, przypominającą plusz szatę, ale ich wychowanie nie należy do najłatwiejszych. To pewne siebie czworonogi, które lubią niezależność, ponadto są nieufne w stosunku do obcych ludzi i zwierząt. Nie jest to dobry wybór dla osób bez doświadczenia, shiba inu potrzebuje odpowiedzialnego właściciela, który zrozumie jego potrzeby i będzie konsekwentny. Przedstawiciele tej rasy uwielbiają długie spacery, nie przeszkadza im nawet niesprzyjająca pogoda. Dobrze sprawdzają się oni jako towarzysze do jazdy rowerem czy joggingu. Poza odpowiednio długim przebywaniem na świeżym powietrzu i dużą ilością ruchu, psu trzeba zapewnić bogate w mięso posiłki, podawane o stałych porach. Ponieważ sierść czworonoga jest krótka, nie wykazuje tendencji do powstawania kołtunów, więc codzienne szczotkowanie nie jest konieczne. Należy pamiętać, że shiba inu co prawda mocno przywiązuje się do właściciela i nowej rodziny, ale zwykle unika pieszczot i niechętnie okazuje uczucia. To bardzo inteligentne zwierzę, skore do psot i skłonne do ucieczek. Gończy polski Jak sama nazwa wskazuje, pies rasy gończy polski pochodzi z naszego kraju. Nie jest to typowy pupil do towarzystwa, został wyhodowany po to, aby pomagał w czasie polowań. Z tego względu zwierzę potrzebuje dużo ruchu na świeżym powietrzu i aktywności umysłowej. Jeśli zacznie się nudzić, szybko stanie się uciążliwe, może też niszczyć znajdujące się w domu przedmioty. Wychowanie gończego polskiego niekiedy jest trudne, głównie z uwagi na jego upartość i niezależność. Wobec obcych osób pies jest nieufny, ale nie wykazuje agresji, dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami. Mimo że lubi on obszczekiwać intruzów, na co dzień nie jest bardzo hałaśliwy. Rasa nie jest dobrym wyborem dla miłośników wypoczynku na kanapie. Właściciel czworonoga musi być aktywny i mieć doświadczenie w wychowywaniu psów. Pielęgnacja zwierzęcia nie powinna okazać się kłopotliwa. Gończy polski nie należy do rasy psów średnich długowłosych, dlatego nie wymaga codziennego czesania, taki zabieg wystarczy wykonywać raz w tygodniu. Pupil nie potrzebuje też częstych kąpieli, jednak konieczna jest odpowiednia higiena uszu. Dotyczy to w szczególności często pływających czworonogów, w ten sposób można zapobiec stanom zapalnym i uciążliwym infekcjom. Doberman Zaliczane do grupy pinczerów dobermany są uznawane za specyficzną rasę. Psy mają silny charakter i instynkt stróżowania, dlatego ich wychowanie musi być konsekwentne oraz dobrze przemyślane. To czworonogi polecane głównie osobom doświadczonym. Dobermany są inteligentne, odważne i bardzo aktywne, dlatego często spotyka się je w służbach mundurowych. Lubią czuć się potrzebne, łatwo dopasowują się do nowej sytuacji, są też posłuszne i chętnie współpracują. Mimo że wizerunek psów jest groźny i z tego powodu wzbudzają strach, nie atakują nikogo bez powodu. Umieją one kontrolować swoją agresję i posłusznie wykonują polecenia właścicieli. Decydując się na dobermana, trzeba pamiętać, że potrzebuje on dużo ruchu na świeżym powietrzu i źle znosi samotność. Rasa staje się agresywna, kiedy jest izolowana od rodziny i pozbawiona możliwości dłuższego kontaktu z ludźmi oraz innymi zwierzętami. Dobermany mają krótką sierść, która nie wymaga częstego szczotkowania. Ponieważ szybko marzną w niskiej temperaturze, warto zastanowić się nad zakupem specjalnego ubrania dla pupila na zimowe spacery. Shar pei Shar pei to pies pochodzący z Chin, którego można rozpoznać po małych uszach przypominających swoim kształtem muszelki oraz po charakterystycznych zmarszczkach na głowie i plecach. Bywa on uparty i dominujący. Aby zwierzę stało się wiernym przyjacielem rodziny, potrzebuje odpowiedniego wychowania, a także zainteresowania ze strony wszystkich domowników. Shar pei dobrze sprawdza się jako pies obronny, ale właściciel musi mu pokazywać, kiedy jego interwencja jest konieczna, a kiedy powinien zostać spokojny. Dobrze wyszkolony pupil sprawdzi się jako lojalny i opanowany towarzysz rodziny z dziećmi. Pielęgnacja rasy shar pei nie jest trudna, ale jeżeli zmarszczki na ciele psa są bardzo masywne, trzeba je regularnie kontrolować i czyścić, aby nie dopuścić do stanu zapalnego. Warto mieć na uwadze, że czworonogi nie lubią zimna i wilgoci, dlatego namówienie pupila na dłuższy spacer przy niesprzyjającej pogodzie może nie być łatwe.
Nieleczone mogą prowadzić do silnych powikłań, dlatego nie warto żadnej z nich bagatelizować. Niestety, popularne rasy psów (np. owczarki niemieckie czy owczarki szkockie collie) mogą silnie uczulać, ze względu na obecność dużej ilości podszerstka. Alternatywą są psy z włosami zamiast sierści.Co do borzoja. Głaskałaś go? Ja nie, ale jak obserwowałam na wystawach to ten włos, sierść hihihih nie wyglądał na np. twardy i szorstki. Gdy pies biegł to było widać że te włosy sobie podskakują :evil_lol: Nie wiem co miałaś na mysli pisząć że jest mało przyjemna w dotyku ;) Zresztą we wzorcu pisze tak: "[b]Włos jedwabisty, miękki i sprężysty[/b], falisty lub tworzący krótkie pierścienie, ale nigdy drobne, zwarte loczki.. Na głowie, uszach i kończynach włos jest satynowy (jedwabisty, ale nie ciężki), krótki, przylegający do ciała. Na tułowiu włos jest dość długi, falisty; w okolicach łopatek i na zadzie tworzy drobniejsze pierścienie; na bokach i udach włos jest krótszy. Włos tworzący frędzlę, portki, pióro na ogonie jest dłuższy. Włos na szyi jest gęsty i obfity."
Chihuahua to najmniejsza rasa psów na świecie, które pochodzą z północnej części Meksyku ze stanu Chihuahua. Mają niewielkie ciała, duże uszy i charakterystyczne, wyraziste oczy. Mają około 20-25 cm wysokości i ważą od 1,5 do 3 kg. Początkowo sierść występowała tylko w odmianie krótkiej.