Jan Parandowski, Mitologia, w tym: mit o Tezeuszu i Ariadnie, wydanie dowolne Stanisław Lem, Solaris, wydanie dowolne Ursula le Guin, Czarnoksiężnik z Archipelagu, tłum. S. Barańczak, wydanie dowolne wybrane wiersze Wisławy Szymborskiej, w tym: Mikrokosmos, Rozmowa z kamieniem, Schyłek wieku, wydanie dowolne

Tytuł: Mitologia Podtytuł: Legendy kreteńskie Autor: Jan Parandowski Streszczenie mitu o TezeuszuInterpretacja mitu o TezeuszuNawiązania do mitu o Tezeuszu Streszczenie mitu o Tezeuszu Ojcem Tezeusz był Ajgeus (Egeusz), który zawojował Attykę i został królem Aten, matką była Ajtra, królewna z Trojzeny. Ajgeus porzucił jego matkę Tezeusza, lecz zanim to zrobił wskazał jej wielki głaz pod, który ukrył miecz i sandały. Gdy Tezeusz dorósł udał się tam z matką i z łatwością odwalił głaz zabrał rzeczy i udał się do ojca. Młodzieniec aby pozyskać sympatię Ateńczyków ujarzmił ogromnego byka, który grasował w okolicach Maratonu. Nikt nie ucieszył się z tego, że złożył byka w ofierze, gdyż w kraju panowała żałoba. Od króla Minosa przybyli posłowie z żądaniem dorocznego haraczu: wybierano 7 chłopców i 7 dziewcząt, którzy zostaną przeznaczeni na żer dla Minotaura. Tezeusz zadeklarował, że popłynie zabić szkaradne monstrum o byczej głowie, które zamieszkiwało wielki labirynt. Gdyby jego misja powiodła się miał zawiesić na statku czerwony żagiel, w razie porażki czarny. Córka króla Minosa Ariadna dała Tezeuszowi kłębek nici i pouczyła aby przywiązał go przy wejściu i stopniowo rozwijał kłębek. Wreszcie spotkał Minotaura zabił go i wyszedł zwijając nici. Gdy to zrobił wsiadł na okręt i odpłynął razem z Ariadną. W drodze powrotnej nagle zmieniły się uczucia Tezeusza do Ariadny i kazał wynieść ją śpiącą i porzucić na wyspie. Ariadna była zrozpaczona, wciąż wołała Tezeusza. Nagle jej oczom ukazało się stado satyrów, menad i bachantek. Gdy otworzyła oczy ujrzała także Dionizosa, który wyznał jej miłość i oświadczył się. Tymczasem stary ojciec Tezeusza wyczekiwał na syna. Gdy okazało się, że z oddali widzi czarny żagiel rzucił się z do morza popełniając samobójstwo. Tezeusz zapomniał zmienić żagiel na czerwony. Wysłał przodem herolda, który został obdarowany wieńcami jako zwiastun dobrej nowiny. Gdy zawiadomił Tezeusza o śmierci ojca wszyscy z płaczem udali się w stronę miasta. Na wspomnienie tego dnia urządzano Oschoforia, którym towarzyszył najpierw radosny, a później żałobny nastrój. Interpretacja mitu o Tezeuszu Mit ma swoje symboliczne znaczenie: życie to wielki labirynt, w którym błądzimy ale zawsze znajdzie się ktoś kto poda nam rękę (nić). Nawiązania do mitu o Tezeuszu Boska komedia – Dante Alighieri Do fraszek – J. Kochanowski Lalka – B. Prus Imię róży – U. Eco Sklepy cynamonowe, Sanatorium pod Klepsydrą – B. Schulz Proces – F. Kafka

Tezeusz jest największym bohaterem ateńskim. Jego ojciec Ajgeus (Egeusz) podbił Attykę, poślubił księżniczkę Trojzeny Ajtrę, po czym opuścił rodzinę, by wrócić do Aten. Chłopiec wychowywał się u matki w Trojzenie. Tu w wieku pięciu lat poznał Heraklesa, który stał się wzorem dla małego Tezeusza. Kiedy chłopiec dorósł, matka pokazała mu miecz i sandały, zostawione przez Ajgeusa pod kamieniem. Tezeusz udał się do Aten w poszukiwaniu ojca. W drodze bohater pokonał zbójów: Skirona, Sinnisa i Prokrustesa, którzy torturowali i zabijali podróżnych. Przed świątynią Apollina także popisał się nadludzką siłą i męstwem. Gdy przybył do ojca, Ateny upadały. Król Minos upominał się o haracz w postaci siedmiu młodych mężczyzn i siedmiu dziewcząt dla potwora Minotaura. Tezeusz, chcąc wybawić ateńczyków od okrutnej ofiary, postanowił zabić Minotaura. Ajgeus kazał synowi postawić czerwony żagiel w razie wygranej lub czarny, gdyby Tezeusz przegrał. Na wyprawę bohater nie zabrał siedmiu dziewcząt, ale dwóch młodzieńców przebrał za kobiety, nauczył dziewczęcych ruchów, głosów, dbałości o cerę. Na Krecie wszyscy traktowali Tezeusza z wrogością. Zakochała się w nim Ariadna, córka króla. I kiedy Tezeusz wchodził do labiryntu Minotaura, zawiązał u wejścia koniec nici, podarowanej mu przez Ariadnę. Potem rozwijał kłębek aż dotarł do potwora. Bohater zgładził Minotaura i dzięki nici wyszedł szczęśliwie z labiryntu. Powracał do Aten zwycięski wraz z Ariadną. Ale na wyspie Naksos Tezeusz porzucił kochankę i odpłynął ukradkiem. Ariadnę poślubił Dionizos, bóg wina i winnej latorośli. Natomiast Tezeusz przypłynął do Aten. Zapomniał jednak zmienić żagla na czerwony; jego ojciec, domyślając się porażki syna, rzucił się ze skały. Tego samego dnia

Na pomysł przeprowadzenia lekcji dotyczącej mitu o Tezeuszu i Ariadnie w klasie V wpadłam, przeglądając jedną z facebookowych grup dla polonistów (to niesamowite miejsca, pełne kreatywnych osób i fantastycznych inspiracji). Zauważyłam tam bowiem zdjęcia przedstawiające plan wydarzeń do lektury nawleczony na sznurek. Czyż to nie idealny motyw do wykorzystania przy omawianiu tegoż mitu? Dzień przed poprosiłam uczniów o zapoznanie się z treścią mitu zamieszczonego w podręczniku oraz o przyniesienie włóczki lub grubszej nici. Na początku lekcji omówiliśmy elementy świata przedstawionego w micie, a potem powtórzyliśmy zasady tworzenia planu wydarzeń (pisany równoważnikami zdań lub z wykorzystaniem osobowych form czasownika) i jego typy (plan ramowy, plan szczegółowy). Następnie każdy z uczniów otrzymał przygotowany wcześniej przeze mnie i wydrukowany plan wydarzeń, składający się z dwunastu punktów. Zadaniem uczniów było ułożenie zdarzeń w kolejności chronologicznej. Powycinane elementy musieli nakleić w zeszycie na kawałek włóczki lub nici – takie zastosowanie przedmiotu pojawiającego się w micie miało pełnić rolę haka pamięciowego. Na koniec uczniowie uzupełniali uporządkowany plan własnoręcznymi ilustracjami do poszczególnych punktów. W myśl nazwie "Polski w rysunkach" ;) Poniżej kilka zdjęć z uczniowskich zeszytów:

mit o tezeuszu i ariadnie jan parandowski